ediakaran
 
Encyklopedia PWN
ediakaran, wend,
najmłodszy (trzeci) okres neoproterozoiku, trwający od ok. 630 do ok. 540 mln lat temu, także jednostka chronostratygraficzna (system) obejmująca powstałe w tym czasie skały.
Dolna granica ediakaranu leży bezpośrednio nad skałami związanymi z najmłodszym zlodowaceniem neoproterozoiku (Varanger), natomiast górna pokrywa się z dolną granicą okresu kambryjskiego, a tym samym z dolną granicą ery paleozoicznej i eonu fanerozoicznego. W starszej literaturze specjalistycznej odpowiednikiem ediakaranu jest wend. Nazwa „ediakaran” pochodzi od stanowiska paleontologicznego na wzgórzach Ediacara w Górach Flindersa w południowej Australii, gdzie zachowały się skamieniałości organizmów bezszkieletowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia