dur powrotny, gorączka powrotna,
ostra choroba zakaźna wywoływana przez krętki z rodzaju Borrelia;
dur powrotny
Encyklopedia PWN
przenoszona przez wesz odzieżową (B. recurrentis) lub przez kleszcze (B. duttoni); postać przenoszona przez wszy występowała w Europie w czasie wojen, a obecnie występuje nadal w Afryce, Chinach i Ameryce Południowej; postać przenoszona przez kleszcze występuje niemal wyłącznie w Australii; przebieg kliniczny choroby jest zależny od rozległości zmian w drobnych naczyniach włosowatych; zniszczenie śródbłonka tych naczyń prowadzi do uszkodzeń narządów (wątroba, ośrodkowy układ nerwowy); początek duru powrotnego jest nagły: gorączka z dreszczami, bóle mięśni, głowy, nudności, wymioty, żółtaczka, krwawienia z nosa, wybroczyny w skórze; choroba trwa zwykle 3–5 dni, po tygodniu lub później pojawia się atak następny, czasem jeszcze dalsze; rozpoznanie: wykazanie we krwi krętków; leczenie antybiotykami.
