dipol
telekom. element odbijający fale elektromagnet., wykonywany w postaci b. cienkich metalowych drucików, pasków folii lub metalizowanych cienkich przewodów z tworzyw sztucznych;
[gr.],
dipol zakłócający,
dipol
Encyklopedia PWN
jest stosowany do wytwarzania zakłóceń biernych w radiolokacji, czyli do maskowania namierzanych obiektów (duża liczba d. wyrzucanych lub wystrzeliwanych z samolotów i okrętów tworzy obłoki dające na wskaźniku radarów smugi maskujące odbicia od obiektów stanowiących cele radiolokacyjne).
