dicyjan
 
Encyklopedia PWN
dicyjan, (CN)2,
związek węgla z azotem, występujący w postaci dimeru (w postaci zasocjowanej);
bezb., trujący gaz o woni gorzkich migdałów, rozpuszczalny w wodzie i alkoholu etylowym; podczas spalania dicyjanu płomień osiąga temp. ok. 4800°C; otrzymywany przez ogrzewanie cyjanków, np. cyjanku rtęci(II), lub syntezę z pierwiastków w łuku elektr.; stosowany do syntez organicznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia