diacetyl
 
Encyklopedia PWN
diacetyl, 2,3-butanodion, dimetyloglioksal, CH3COCOCH3,
związek organiczny, diketon alifatyczny;
żółtozielona ciecz o ostrym zapachu, po rozcieńczeniu ma zapach świeżego masła; temperatura topnienia –2,4°C, temperatura wrzenia 88°C; występuje m.in. w świeżym maśle, kakao, piwie, miodzie i niektórych olejkach eterycznych; produkowany m.in. przez łagodne utlenianie ketonu metylowo-etylowego, hydratację diacetylenu lub winyloacetylenu silnymi kwasami; stosowany gł. do produkcji aromatów spoż. (aromatyzowanie margaryn).
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia