dezintegracja pozytywna

dezintegracja pozytywna,

proces rozpadu aktualnych struktur psychicznych jednostki, warunkujący i umożliwiający przejście z niższego (integracja pierwotna) na wyższy poziom (integracja wtórna) funkcjonowania psychicznego;

złożony proces wewn. przemiany, charakteryzujący się stanami wzmożonego napięcia psychicznego, prowadzący — poprzez wewn. konflikty, kryzysy i załamania — do zasadniczych przeobrażeń w świadomości człowieka i jego stosunku do otoczenia; teorię dezintegracji pozytywnej opracował K. Dąbrowski.