derwisz
od XI w. w niektórych krajach muzułmańskich określenie członka bractwa sufickiego (mistycznego), odpowiednik arabskiego terminu „fakir”;
[pers. därwīš ‘biedak’, ‘żebrak’],
derwisz
Encyklopedia PWN
derwisze mieszkali w domach zgromadzeń lub prowadzili wędrowny tryb życia, charakteryzowało ich ubóstwo i pełne oddanie Bogu; w tradycji eur. utrwaliło się powiązanie terminu „derwisz” z członkami określonych bractw mistycznych, praktykujących obrzędy typu ekstatycznego (np. „tańczący derwisze” z bractwa maulawijja), co jest zawężeniem pierwotnego znaczenia.
