consensus
 
Encyklopedia PWN
consensus
[łac., ‘zgoda’, ‘porozumienie’, ‘przyzwolenie’, ‘wyrażenie zgody’],
w prawie rzymskim publiczne wyrażenie zgody przez naród, senat lub inne organy kolektywne; w prawie prywatnym c. oznacza jednostronne wyrażenie zgody osoby trzeciej, np. kuratora lub zgody 2 osób dokonujących między sobą dwustronnego aktu prawnego.
W prawie rzymskim nie obowiązywała zasada swobody umów, dlatego nie każde porozumienie stron prowadziło do powstania zobowiązania. Prawnie skuteczne było tylko takie porozumienie, które mieściło się w katalogu umów nazwanych. Rzymski system kontraktowy (contractus) obejmował umowy słowne, pisemne, rzeczowe oraz konsensualne. Tylko w wypadku tych ostatnich samo porozumienie stron co do istotnych postanowień umowy, wyrażone w jakiejkolwiek formie, wystarczało do powstania zobowiązania. Znane były 4 rodzaje kontraktów konsensualnych: sprzedaż, najem, spółka oraz zlecenie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia