chloranil, p-chloranil, tetrachloro-1,4-benzochinon, C6O2Cl4,
wiązek org., pochodna para-benzochinonu, w której wszystkie (4) atomy wodoru zostały zastąpione atomami chloru, substancja krystaliczna o barwie złotożółtej;
chloranil
Encyklopedia PWN
stosowany jako środek odwodorniający w preparatyce org. oraz jako inhibitor polimeryzacji rodnikowej; ma działanie grzybobójcze.