cherem

cherem

[hebr., ‘wyłączenie’, ‘ekskomunika’, ‘klątwa’],

w judaizmie w okresie bibl. (Stary Testament) ch. oznaczał status wyłączenia czegoś z powszechnego użytku lub zakaz kontaktów z kimś ze względu na odrzucenie przez Boga i przeznaczenie na zniszczenie;

w prawie talmudycznym (Talmud) cherem to kara wykluczenia ze społeczności, grożąca za jedno z 24 przestępstw, m.in. za: obrażenie uczonego, urzędnika sądowego, nieprzestrzeganie nakazów rabina, publiczne sprofanowanie imienia Boga.