centuriacja

centuriacja

[łac. centuriatio < centuria ‘setka’, ‘jednostka’],

rzym. technika wyznaczania gruntów asygnowanych obywatelom za pomocą wytyczania regularnej siatki dróg;

w klasycznej c. (po raz pierwszy poświadczonej w kolonii zał. 329 p.n.e.) biegnące równolegle co 20 actus (710 m) cardines (idealne linie północ-południe) i przecinające je pod kątem prostym decumani (idealne linie wschód-zachód) tworzyły kwadraty (centurie) o pow. 200 jugera (50 ha); pierwotnie centurie miały często po 50 jugera (12,5 ha); cardines i decumani wyznaczano co 10 actus; c. szczególnie rozwinięta po podboju Niz. Padańskiej, gdzie w wielu miejscach do czasów obecnych stanowi podstawę podziału terenów uprawnych.