celestyn
minerał, siarczan strontu SrSO4;
[łac. coelestis ‘niebieski’],
celestyn
Encyklopedia PWN
krystalizuje w układzie rombowym; bezbarwny, biały, niebieskawobiały, o szklistym połysku; występuje gł. w wapieniach, dolomitach i marglach, często z siarką rodzimą; pospolity w złożach solnych; buduje szkielety mikroorganizmów; gł. złoża: W. Brytania, Niemcy, Turkmenistan, Madagaskar; w Polsce znajduje się m.in. w okolicy Tarnobrzega; najważniejsze przem. źródło strontu, stosowany też do otrzymywania innych związków strontu.
