bułat
 
Encyklopedia PWN
bułat
[tur. < pers. pulad ‘stal’],
wojsk.
w dawnej Polsce rodzaj szabli tureckiej lub miecza perskiego; charakteryzuje się krótką, mocno zakrzywioną głownią z szerokim piórem; bułat służył wyłącznie formacjom pieszym, zwłaszcza janczarom; świetny do walki w zwarciu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia