brygantyna
 
Encyklopedia PWN
brygantyna
[fr. < wł.],
zbroja płytowa używana w Europie i Azji w XIII–XV w.;
obcisła kurtka skórz. wzmocniona naszytymi lub przynitowanymi do wewnątrz płytkami metalowymi, a później z jedną dużą okrągłą płytą na piersiach, przykryta skórą albo tkaniną, wkładana na kolczugę; płytki często powlekano cyną, aby zabezpieczyć je przed korozją; w XV w. pojawiły się brygantynyz osłonami ramion i nóg; brygantyn używali gł. kusznicy i łucznicy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia