botriomykoza
 
Encyklopedia PWN
botriomykoza
[gr.],
botriokokoza, piasecznica,
przewlekła choroba koni oraz wielbłądów (rzadziej świń i bydła);
wywoływana przez gronkowca Botriococcus ascoformans, występującego powszechnie jako saprobiont na skórze zwierząt; w miejscach uszkodzeń skóry powstają ropnie otoczone grubą warstwą tkanki łącznej; leczenie farmakologiczne i chirurgiczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia