błękit pruski
 
Encyklopedia PWN
błękit pruski, błękit berliński, błękit paryski, heksacyjanożelazian(II) żelaza(III), Fe4[Fe(CN)6]3,
ciemnobłękitny pigment nieorganiczny;
produkt działania soli żelaza(III) na cyjanożelaziany(II), np. na K4[Fe(CN)6]; nierozpuszczalny w wodzie, odporny na działanie kwasów oraz światła, ulega działaniu zasad; stosowany w produkcji farb malarskich i graficznych; barwna reakcja jego tworzenia się jest wykorzystywana w analizie chem. do wykrywania jonów żelaza Fe3+.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia