berylu tlenek
 
Encyklopedia PWN
berylu tlenek, BeO,
związek nieorganiczny, białe kryształy;
trudno topliwy (temperatura topnienia ok. 2578°C); nierozpuszczalny w wodzie, roztwarza się w kwasach i zasadach; jest składnikiem specjalnej ceramiki (np. wyrób tygli do wytopu metali, wykładzin pieców, dysz do silników rakietowych, izolatorów elektrycznych); z t.b. uzyskuje się syntetyczne szmaragdy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia