batalistyka
przedstawienie scen bitewnych, oblężeń i życia obozowego w malarstwie, rzeźbie, grafice i tkaninach.
[fr. bataille, wł. battaglia ‘bitwa’ < łac. battualia ‘szermierka’],
batalistyka
Encyklopedia PWN
batalistyka występowała już w sztuce starożytnej (Azja Mniejsza, Egipt, Grecja, Rzym), zwłaszcza w płaskorzeźbach i malarstwie (wazy greckie, mozaiki greckie i rzymskie); w średniowieczu głównie w iluminowanych rękopisach; w sztuce renesansowej była tematem dzieł wielu wybitnych artystów (m.in. P. Uccello, Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rafael); największą popularność zdobyła w okresie baroku (P.P. Rubens, D. Velázquez, Ch. Le Brun) oraz w malarstwie XIX w. (F. Goya, A.J. Gros, Th. Géricault, H. Vernet, E. Delacroix, J.L.E. Meissonnier, A. von Menzel, W.I. Surikow, W.W. Wierieszczagin); w Polsce tematykę batalistyczną uprawiali m.in.: J.P. Norblin, A. Orłowski, J. Suchodolski, P. Michałowski, J. Matejko, J. Brandt, J. i W. Kossakowie.
