barajta
 
Encyklopedia PWN
barajta
[aram., ‘to, co jest na zewnątrz’],
w judaizmie termin określający nauki i tradycyjne prawo nie włączone do ostatecznej redakcji Miszny;
autorami barajty byli tanaici; Miszna zawiera liczne cytaty ze zbioru barajty
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia