banisteria kapi
 
Encyklopedia PWN
banisteria kapi, Banisteria caapi, Banisteriopsis caapi,
gat. rośliny z rodziny malpigiowatych (nadgwiazdkowatych, Malpighiaceae) z północnej części Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej i Antyli;
roślina leczn., narkotyczna, obrzędowa i sakralna. W języku keczua jej nazwa caapi (yage, Ayahuasca) oznacza ‘pnącze śmierci’, ‘pnącze duchów’; związana z obrzędami indiań.; wywołuje barwne wizje i sny, akustyczne omamy, epileptyczne skurcze, wieszczenie, somnambuliczny sen, wymioty, biegunkę; Indianie wierzą (gł. w Brazylii, Kolumbii i Wenezueli), że oczyszcza organizm i zapobiega powstawaniu chorób, a osoby pogrążone w somnambulicznym śnie mają zdolności odnajdowania ukrytych w ziemi kruszców (np. złota) i skarbów; odkryta 1818 u plemion Zaparos i Tukanos z wokółrównikowych rejonów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia