aluwia

aluwia

[łac. alluvium ‘powódź’],

osady rzeczne,

osady okruchowe (żwiry, piaski, muły) transportowane i osadzane przez rzekę na dnie koryta rzecznego (osady korytowe) oraz, w okresie powodzi, również na tarasach zalewowych (osady pozakorytowe — mady);

tworzenie się aluwiów odbywa się najintensywniej w miejscach, gdzie prędkość przepływu rzeki maleje (przez co zmniejsza się jej siła transportowa), a więc gł. w dolnym biegu rzeki, u jej ujścia (delta), na tarasach podczas opadania fali wód powodziowych oraz przed naturalnymi i sztucznymi zaporami; w aluwiach gromadzą się niekiedy ciężkie i odporne chemicznie minerały, tworząc złoża aluwialne, np. piaski złoto- i platynonośne, piaski diamentowe, kasyterytowe, magnetytowe.