Zachodniogrenlandzki, Prąd
 
Encyklopedia PWN
Zachodniogrenlandzki, Prąd, West Greenland Current,
powierzchniowy stały prąd morski w północno-zachodniej części Oceanu Atlantyckiego;
przedłużenie Prądu Wschodniogrenlandzkiego; płynie na północ wzdłuż zachodnich brzegów Grenlandii, z Morza Labradorskiego do Morza Baffina; powstaje u południowego krańca Grenlandii (przylądek Farvel) z połączenia zimnego Prądu Wschodniogrenlandzkiego i ciepłego Prądu Irmingera; prędkość od 0,9 km/h na południu do 1,9 km/h w Cieśninie Davisa; prowadzi 2 masy wodne, wzdłuż brzegu zimne (poniżej 2°C) i mniej słone (31–34‰), natomiast dalej od Grenlandii — cieplejsze (3,5–5,5°C) i bardziej słone (35‰); w Cieśninie Davisa część prądu skręca na zachód i zasila zimny Prąd Labradorski; ciepłe wody Prądu Zachodnioaustralijskiego przyczyniają się do utrzymywania się wolnych od lodu akwenów wzdłuż brzegów Grenlandii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia