Wspólnota Taizé
ekumeniczna wspólnota zakonna, założona 1944 w Taizé koło Cluny (Francja) przez pastora ewangelicko-reformowanego R. Schutza (Brata Rogera);
[w. tezẹ:],
Wspólnota Taizé
Encyklopedia PWN
po okresie przygotowawczym (1940–49), pierwszych 7 braci złożyło śluby zakonne, 1952 został opracowany regulamin wspólnoty, od 1978 wspólnota organizuje ogólnoeuropejskie spotkania młodzieży, 1962 powstał tzw. Kościół pojednania, który pobudził szeroki ruch odnowy duchowości chrześcijańskiej, obejmujący zwłaszcza młodzież; Wspólnota Taizé grupuje chrześcijan różnych wyznań (głównie protestantów i katolików); członków Wspólnoty Taizé obowiązuje celibat, wspólnota majątkowa i posłuszeństwo; Wspólnota Taizé nie opowiada się za jakimś określonym stanowiskiem teologicznym, uważając Biblię i „wezwanie” ze strony Jezusa Chrystusa za jedyne wskazówki do działania; jej głównym celem jest praca na rzecz pokoju i zgody oraz jedności Kościoła.
