Włodarski Bronisław, ur. 2 IX 1895, Tarnopol, zm. 9 IV 1974, Gdynia,
historyk mediewista;
Włodarski Bronisław
Encyklopedia PWN
od 1934 nauczyciel w lwowskich gimnazjach, w okresie II wojny światowej kierował tajnym nauczaniem we Lwowie; od 1946 profesor UMK w Toruniu (1956–59 i 1963–66 dyr. Inst. Hist.) i 1946–52 — WSP w Gdańsku; badacz dziejów polit. Polski XIII–XIV w., zajmował się także naukami pomocniczymi historii; gł. prace: Polityka ruska Leszka Białego (1925), Polska i Czechy w drugiej połowie XIII i początkach XIV wieku (1250–1306) (1931), Między Polską, Litwą a Zakonem Krzyżackim. Sylwetka Wacława płockiego (1951), Rywalizacja o ziemie pruskie w połowie XIII wieku (1958), Polska i Ruś. 1194–1340 (1966); współautor i redaktor podręcznika Chronologia polska (1957).
