Winnebago,
Indianie Ameryki Północnej zamieszkujący pierwotnie tereny wschodnie obecnego stanu Wisconsin;
Winnebago
Encyklopedia PWN
ok. 7 tys. (1994); język z grupy sju-muskogi; w początkach XIX w. pojawili się także w Illinois i w południowo-zachodniej części Wisconsin; po serii traktatów zawartych w 1. połowie XIX w. zostali przesiedleni do Iowa, a następnie do Missouri i Dakoty Pd.; część W. osiedliła się także w Nebrasce i żyją tam do dnia dzisiejszego; jednak większość powróciła do Wisconsin; dawna gospodarka W. miała charakter mieszany i była kombinacją kopieniactwa uprawianego przez kobiety, zbieractwa, rybołówstwa oraz myślistwa (polowania na jelenie); w XVIII w. W. zaczęli posługiwać się końmi i wówczas zasięg ich penetracji myśliwskich i handlowych (skóry) znacznie się zwiększył; współcześnie W. żyją z turystyki, kasyn gry, pracy najemnej i drobnej przedsiębiorczości, zabiegają także skutecznie o pieniężne rekompensaty za utracone ziemie, rozwijają plemienne szkolnictwo, budownictwo mieszkaniowe i usługi społeczne.
