Winchester
m. w Wielkiej Brytanii, w południowej Anglii, w dolinie rz. Itchen (uchodzi do cieśn. Solent).
[uı̣nczıstər],
Winchester
Encyklopedia PWN
Osada celtycka Caer Gwent, następnie rzymskie m. Venta Belgarum; od VI w. stol. Wessexu i do pocz. XII w. zjednoczonej Anglii (od XI w. dzielił funkcje stołeczne z Londynem); od 676 biskupstwo; ważny ośrodek handlu wełną i sukiennictwa; w późnym średniowieczu stopniowo stracił znaczenie. Ośr. handl. regionu roln. i ośr. turyst.; znana szkoła dla chłopców, zał. 1387; muzeum; got. katedra (XI–XV w. z malowidlami ściennymi z XIII w. i bogatym wyposażeniem wnętrza); liczne średniow. kościoły; szpital Św. Krzyża (XII, XV w.) z kościołem (XII–XIII w.); Winchester College (XIV w.); bramy (XIII w.); domy (XV w.), pałac biskupi (XVIII w.).
