Wilarạs Joạnis

Wilarạs Joạnis, Ioannis Vilaras, ur. 1771, Kithira, zm. 1823, Tsepelowo (Epir),

gr. poeta i uczony;

lekarz na dworze Ali Paszy w Janinie; prekursor poet. szkoły jońskiej, jeden z pierwszych obrońców lud. greki przed zwolennikami języka archaizującego; autor opisu języka nowogr. I romekị ghlọsa [‘ludowy język nowogrecki’] (1814); poeta miłości i wiosny, pisywał gł. liryki, sielanki i anakreontyki, ale także satyry i bajki, wzorowane na bajkach Ezopa i J. de La Fontaine’a.