Węże
 
Encyklopedia PWN
Węże,
stanowisko paleontologiczne na wzgórzu Zelce k. Działoszyna (woj. łódzkie) w osadach pliocenu i prawdopodobnie plejstocenu wypełniających leje i jaskinie krasowe w obrębie wapieni jurajskich;
odkryte 1934 przez J. Samsonowicza, dostarczyło niezwykle bogatej fauny kręgowców, wśród których dominują ssaki: owadożerne, gryzonie, zajęczaki oraz kopytne; znaleziono również szczątki płazów, gadów i ptaków; fauna występuje w postaci pokruszonych szczątków, tworząc brekcję kostną o silnie przekrystalizowanym spoiwie wapiennym; poza nietoperzami większość ssaków stanowi formy stepowe lub leśne; ich szczątki w stanowisku reprezentują osobniki, które zapewne wpadły do lejów i jaskiń lub zostały do nich przywleczone przez drapieżniki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia