Weil Eric, ur. 1904, zm. 1977,
filozof fr., pochodzenia niem.;
Weil Eric
Encyklopedia PWN
uczeń E. Cassirera; od 1933 we Francji, profesor uniwersytetu w Lille i Nicei; współzałożyciel czasopisma „Critique”; kontynuator heglizmu w systemowym sposobie rozumienia filozofii wyjaśniającej ex post sens ludzkich działań; podstawową kwestią filoz. rozważaną przez W. było teoret. i praktyczne okiełznanie przemocy, która jest wg niego największą bolączką współcz. świata; do rozwiązania tego problemu W. zastosował heglowską aparaturę pojęciową, czym przyczynił się do nasilenia recepcji filozofii polit. G.W.F. Hegla we Francji; gł. dzieła: Logique de la philosophie (1950), Hegel et l’Etat (1950), Philosophie politique (1956), Problemes kantiens (1963), Essais et conferences (t. 1–2 1970–71).
