Wang Meng
 
Encyklopedia PWN
Wang Meng, zw. też Shuming, Huanghe Shanqiao, Xiangguang Jushi, ur. 1308, Wuxing (prow. Zhejiang), zm. 1385,
chiń. malarz, poeta i uczony;
zaliczany do Czterech Mistrzów Epoki Yuan (pozostali to: Huang Gongwang, Ni Zan, Wu Zhen); pochodził ze znanej rodziny uczonych, artystów i urzędników, wnuk słynnego malarza Zhao Mengfu; w młodości zajmował się poezją i dużo podróżował; świetny pejzażysta, biegły w różnych technikach malowania; w swych pracach posługiwał się tuszem i kolorem, malując grubą, intensywną kreską widoki gór przytłaczających swą wielkością; jego ekspresyjny styl malowania stał się wzorem piękna dla wielu malarzy czerpiących natchnienie z ogromu i siły krajobrazu; Zaciszna osada w letnich górach (ok. 1354 — Freer Gallery of Art, Waszyngton, Samotne domostwo w Górach Qingbian 1366 — muzeum miejskie w Szanghaju).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia