Veltman Martinus J.G.
 
Encyklopedia PWN
Veltman
[wẹltman]
Martinus J.G., ur. 27 VI 1931, Waalwijk, zm. 4 I 2021, Bilthoven,
fizyk holenderski;
1966–81 profesor fizyki teoretycznej na uniwersytecie w Utrechcie; od 1981 — na uniwersytecie stanu Michigan w Ann Arbor; profesor emerytowany University of Michigan; od 1981 członek Holenderskiej Akademii Nauk; 1969 rozpoczął współpracę z G. ’t Hooftem; badania m.in. z zakresu fizyki wysokich energii, kwantowej teorii pola; techniki opracowane przez ’t Hoofta i Veltmana pozwoliły bardzo dokładnie przewidzieć własności bozonów W± i Z0 oraz określić w przybliżeniu własności kwarka t; 1999 otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z t’Hooftem) za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia