Ustroń

Ustroń,

miasto w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, na Pogórzu Śląskim, nad Wisłą, u podnóża Wielkiej Czantorii i Równicy, przy granicy z Czechami.

Ludność miasta: ogółem — 16,1 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 272,4 os/km² (2019)

Powierzchnia: 59 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 18°48′E, szerokość geograficzna: 49°43′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1957

Oficjalne strony WWW: www.ustron.pl

osada biskupia na szlaku solnym z Wieliczki na Słowację i Węgry, wzmiankowana 1305; do 1625 w rękach Piastów Śląskich, następnie pod panowaniem Habsburgów, dzielił losy polit. Śląska Cieszyńskiego; od 2. poł. XVIII w. wydobycie rud żelaza i rozwój hutnictwa; od poł. XVIII w. Ustroń znany z właściwości klim., od końca XVIII w. rozwój uzdrowiska; od 1888 połączenie kol.; od 1918 w Polsce; w okresie okupacji niem. 2 oddziały robocze jeńców sowieckich i 1 jeńców jugosł.; rejon działalności partyzanckiej; prawa miejskie 1956. Uzdrowisko oraz ośr. wypoczynkowy i sportów zimowych (w dolinie Jaszowca ośr. Jaszowiec); wody miner. chlorkowo-sodowo-wapniowe, bromkowe, borowe, radoczynne, hipotermalne; borowina; leczy się tu choroby narządów ruchu i reumatyczne, choroby układu krążenia, oddechowego, trawiennego; Szpital Reumatologiczny Śląskiej Akad. Med., Szpital Uzdrowiskowy, Górnośląskie Centrum Rehabilitacji „Repty”, sanatoria; szlaki turyst.; wyciągi narciarskie, m.in. krzesełkowy na Wielką Czantorię; niewielkie zakłady przemysłu metal., maszyn., materiałów budowlanych i spoż.; Muzeum Kuźnictwa i Hutnictwa, Galeria Sztuki Współcz.; Festiwale Piosenki Czeskiej i Słowackiej; barok. kościół Św. Klemensa (1788, rozbudowa XIX w.), kościół ewangelicki (1835, wieża 1856–57). W Ustroniu i okolicach duże skupisko wyznawców Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. W pobliżu Ustronia stanowisko ciepłolubnej fauny południowej, np. jaszczurki zielonej.