Trynkowski Ludwik
 
Encyklopedia PWN
Trynkowski Ludwik, ur. 24 III 1805, Pełenie (Wileńszczyzna), zm. 24 III 1849, Irkuck,
poeta, kaznodzieja;
1823–26 studiował teologię na Uniwersytecie Wil.; od 1836 kanonik katedralny wil., zasłynął jako kaznodzieja; zamieszany w sprawę Sz. Konarskiego, 1839 został zesłany na Syberię; autor rozpraw filoz., wierszy i poematów (Wróg i lud „Biruta ” 1837), a zwłaszcza mów pogrzebowych, wśród których szczególny rozgłos zdobyła mowa poświęcona Jędrzejowi Śniadeckiemu (1838, wyd. 1840).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia