Tri-Ergon,
metoda opt. zapisywania na taśmie film. dźwięku towarzyszącego filmowi
Tri-Ergon
Encyklopedia PWN
wynaleziona 1918 przez trzech (stąd nazwa) inżynierów niem.: H. Vogta, J. Massollego i J.B. Engla; zapis ma postać tzw. ścieżki dźwiękowej biegnącej wzdłuż taśmy, obok klatek z obrazkami; ścieżka powstaje przez naświetlenie lampą sterowaną przez układ elektroakustyczny zawierający mikrofon; do odczytywania służy układ zawierający komórkę fotoelektryczną i głośniki; pierwszy pokaz filmu z dźwiękiem zapisanym metodą Tri-Ergon odbył się 1922 w Berlinie (kino Alhambra, film Życie na wsi).
