Toruńska, Kotlina
 
Encyklopedia PWN
Toruńska, Kotlina, Kotlina Toruńsko-Bydgoska,
część Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, między Włocławkiem a Nakłem n. Notecią;
pow. ok. 1,8 tys. km2, dł. ok. 100 km, szer. do 20 km; na piaszczystych tarasach pradoliny duże pola wydmowe; dnem kotliny w części wschodniej i środkowej płynie Wisła, w części zachodniej Noteć (oraz Kanał Górnonotecki) i dolna Brda połączone Kanałem Bydgoskim przecinającym dział wód dorzeczy Wisły i Odry; występują ubogie gleby rdzawe (Arenosols) i bielicowe (Podzoluvisols) wytworzone z piasków; w dnach dolin mało żyzne mady (Fluvisols); dominujący typ roślinności naturalnej — subkontynent. bory sosnowe tworzące duże kompleksy (Puszcza Bydgoska); znaczne obszary z siedliskami różnych łęgów obecnie zajęte w większości przez łąki; wyspowe stanowiska wiśni karłowatej; gł. m.: Bydgoszcz, Toruń, Włocławek.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia