Tesalia, Thesalịa, Thessalía,
kraina historyczna, region geogr. i adm. w środkowej Grecji, nad M. Egejskim;
Tesalia
Encyklopedia PWN
pow. 14 tys. km2, 727 tys. mieszk. (2009); zajmuje kotlinę między górami Pindos na zachodzie a masywami: Olimp, Osa i Pelion na wschodzie; gł. rz. Pinios; u podnóży masywu Pelion — jez. Wiwiis; region roln., uprawy: pszenica, kukurydza, jęczmień, ryż, bawełna, winorośl, drzewa cytrusowe, oliwki, tytoń; hodowla owiec i bydła; przemysł spoż., włók., cementowy, drzewny, metal.; wydobycie rud chromu i miedzi; gł. m.: Larisa, Wolos, Trikala, Karditsa.
Historia. W pradziejach teren kultur neolitycznych; ok. 1100 p.n.e. podbita przez Tesalów; w VI w. p.n.e. duże znaczenie polit. i militarne (świetna jazda dzięki rozwiniętej hodowli koni); 344 podbita przez Filipa II Macedońskiego, 196 odzyskała niezależność w ramach Związku Tesalskiego zorganizowanego przez Rzym; od 146 p.n.e. część rzymskiej prow. Macedonii; w średniowieczu w granicach Bizancjum, od XV w. w Turcji, od 1881 w Grecji.
