Tarafa Ibn al-Abd
 
Encyklopedia PWN
Tarafa Ibn al-Abd, Ṭarafa Ibn al-‘Abd, właśc. Abd Ibn al-Amr, ur. ok. 538, Bahrajn, zm. ok. 560,
poeta staroarabski;
autor jednej z mu’allak; pochodził z plemienia Bakr; jego twórczość jest doskonałym przykładem typowej liryki beduińskiej przesyconej duchem staroarabskiej rycerskości i wolności; w najsłynniejszym poemacie zawarł, uważany za najdoskonalszy, opis wielbłądzicy; pol. przekłady w antologii Poezja arabska. Wiek VI–XIII. Wybór (1997).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia