Taihō ritsuryō
pierwszy oficjalnie ogłoszony kodeks prawny Japonii;
[taiho: ritsurjo:],
Kodeks ery Taihō,
Taihō ritsuryō
Encyklopedia PWN
w okresie Taihō (701–704) Japonia stała się zcentralizowanym państwem opartym na normach prawnych; T.r. został przygotowany na rozkaz cesarzy (Temmu i Jitō), ogłoszony 702; był wzorowany na kodeksie prawnym Chin dyn. Tang; składał się z 6 zwojów prawa karnego i 11 zwojów prawa adm.; wzmocnił pozycję cesarza, zlikwidował rodową własność ziemi, która stała się własnością cesarza; spisano zasady systemu nadziałów ziemi (handensei), nadania przydzielano co 6 lat; strukturę adm. państwa dzielił na centralną i prowincjonalną; powoływał Wielką Radę Stanu (Dajōkan), na której czele stał wielki minister (dajō daijin), powoływano go jednak tylko wtedy, gdy istniała osoba godna objęcia tego stanowiska; wspomagali go 2 wielcy ministrowie prawej (udaijin) i lewej (sadaijin) strony, którzy kontrolowali po 4 podległe im ministerstwa; kodeks ustalał także 3 rodzaje podatków (so — podatek w płodach rolnych, chō — podatek w tekstyliach, yō — podatek w produktach lokalnych w zamian za zwolnienie z pracy przymusowej); część karna określała różne rodzaje kar i zasady ich wymierzania.
