Szymanowska Maria

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Szymanowska Maria, z domu Wołowska, ur. 14 XII 1789, Warszawa, zm. 24 VII 1831, Petersburg,

pianistka i kompozytorka;

1815–28 koncertowała w całej Europie, następnie osiadła w Petersburgu; wielbicielami talentu Szymanowskiej byli m.in.: J.W. Goethe, A. Mickiewicz (jej zięć), A. Puszkin; twórczość Szymanowskiej, nawiązująca częściowo do folkloru muz., zajmuje ważne miejsce w muzyce pol. przed F. Chopinem; utwory gł. fortepianowe, utrzymane w stylu brillant: nokturny (La Murmure), etiudy, preludia, tańce, także muzyka kamer. i pieśni, m.in. do tekstów J. Ursyna Niemcewicza (Śpiewy historyczne) i Mickiewicza (Wilia, ballada Świtezianka).

Bibliografia

T. SYGA, S. SZENIC Maria Szymanowska i jej czasy, Warszawa 1960;

I. BEŁZA Maria Szymanowska, Kraków 1987.