Szelburg-Zarembina Ewa, ur. 10 IV 1899, Bronowice k. Puław, zm. 28 IX 1986, Warszawa,
pisarka, działaczka społeczna;
Szelburg-Zarembina Ewa
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
wieloletnia nauczycielka i działaczka społ., 1965 inicjatorka budowy Centrum Zdrowia Dziecka Szpitala-Pomnika; opowiadania (wybór Marcowy deszcz 1963), powieści psychol.-obyczajowe łączące moralizm z ekspresyjnym liryzmem i baśniowością (cykl Rzeka kłamstwa, cz. 1–5 1935–68, m.in. Ludzie z wosku 1936, Miasteczko aniołów 1959); wiersze, dramaty, utwory związane z Warszawą (Legendy Warszawy 1938, O warszawskiej Syrenie 1954, W cieniu kolumny 1954), cykl opowieści biogr. o świętych (I otwarły się drzwi... 1971); popularne utwory dla dzieci i młodzieży, m.in. bajki Wesołe historie (1928), Rzemieślniczek wędrowniczek (1929); Dzieła (t. 1–12 1971–72); 1961 otrzymala Nagrodę im. W. Pietrzaka, 1966 — nagrodę państw. I stopnia.
