Szakib Arslan, Šakīb Arslān, ur. 1869, Szuwajfat, zm. 1946, Bejrut,
arabski pisarz, krytyk literacki i działacz polit. z Libanu;
Szakib Arslan
Encyklopedia PWN
pochodził z bogatej druzyjskiej rodziny emirów; po rozpadzie imperium osmańskiego (1918) prowadził działalność na rzecz niepodległości państw arabskich, propagując idee panarabizmu i panislamizmu, gł. na łamach zał. przez siebie na emigracji w Genewie czasopisma „La Nation Arabe” (wyd. 1930–38); zdecydowany przeciwnik imperializmu eur. oraz syjonizmu; debiutował 1886 jako poeta, ale najważniejsze są jego monografie hist.-kult. i lit., m.in. Szauki aw sadaka arba’in sana [‘Szauki, czyli czterdziestoletnia przyjaźń’] (1936), An-Nahda al-arabijja fi al-asr al-hadis [‘odrodzenie arabskie w dobie współczesnej’] (1937); w czasie II wojny światowej próbował skłonić państwa Osi do poparcia sprawy arabskiej przeciwko Francji i Wielkiej Brytanii.
