Sumerów religia
 
Encyklopedia PWN
Sumerów religia,
wierzenia Sumerów, politeistyczne i antropomorficzne, oparte m.in. na kulcie sił przyrody i ciał astralnych.
Religia Sumerów, ukształtowana w ciągu III tysiącl. p.n.e., powstała z połączenia kultów istniejących w poszczególnych miastach-państwach. Według wierzeń Sumerów z przedwiecznego morza kosm. wyłoniły się bóstwa — stworzyciele świata: An [‘niebo’] i Ki [‘ziemia’]; z ich związku powstał bóg atmosfery Enlil [‘pan powietrza’], który oddzielił An od Ki i uczynił nad ziemią sklepienie niebieskie. Trzecie z bóstw stworzycieli — Enki, bóg mądrości, ukształtował ziemię wg planów (praw) Enlila; utrzymanie ładu ziemskiego powierzono licznym bóstwom niższego rzędu. Z atmosfery i ziemi powstały bóstwa astralne, m.in. Utu [‘słońce’], Nanna [‘księżyc’] i Inan/n/a [‘planeta Wenus’]. Szczególne miejsce w wierzeniach Sumerów zajmował kult płodności i związany z nim kult świętego drzewa. Wiele koncepcji teogonicznych, kosmogonicznych i in., związanych z predestynacją, badaniem woli bogów (magia, wróżbiarstwo), etyką, pojęciem grzechu i życiem pozagrobowym zostało, za pośrednictwem m.in. religii babilońsko-asyryjskiej, przeniesionych do religii Greków, Etrusków i Rzymian.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia