Sloupsko-šošůvské jeskyně,
jaskinia krasowa we wschodnich Czechach, przy północnym krańcu Krasu Morawskiego, ok. 23 km na północny wschód od Brna;
Sloupsko-šošůvské jeskyně
Encyklopedia PWN
dł. 4,2 km, deniwelacja 94 m; kilka otworów (gł. na wys. 462 m) w skalnym zamknięciu półślepej doliny Sloupskeho potoku; 2-piętrowy system krasowych korytarzy i komór połączonych studniami, utworzony w dewońskich wapieniach; bardzo bogata i różnorodna szata naciekowa, m.in. oryginalne stalaktyty kuliste zakończone makaronami i stalagmit, zw. Świecą — jeden z najbardziej znanych nacieków na świecie (symbol jaskini); bardzo ważne stanowisko paleontologiczne; część S.-S.j. wypełniona niemal po strop osadami zawierającymi liczne kości ssaków plejstoceńskich, gł. niedźwiedzia jaskiniowego; znana i badana od bardzo dawna; atrakcja turyst. od XVIII w., oświetlona elektrycznie 1880; 2 trasy turyst. (1,6 km i 0,9 km) zwiedza ok. 40 tys. osób rocznie; od 1980 w jednej z komór sanatorium — leczenie chorób dróg oddechowych; 1998 dla uatrakcyjnienia połączona sztolnią z jaskinią Kůlna; od 1999 rezerwat przyrody.
