Sławnikowice
 
Encyklopedia PWN
Sławnikowice, Slavníkovci,
czeski ród możnowładczy w X w.;
rywale Przemyślidów, zabiegali o poparcie u cesarza i w Polsce; ich włości były skupione głównie w południowo-zachodnich Czechach i na granicy czesko-morawskiej; największe znaczenie za Sławnika (zm. 981), od którego pochodzi nazwa rodu; jego syn Wojciech (późniejszy święty) został 982 biskupem praskim; 995 Bolesław II Pobożny uderzył na siedzibę rodu Libice i wymordował Sławnikowiców; ocaleli jedynie Wojciech, Gaudenty i Sobibor, którzy przebywali w Polsce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia