Skawica

Skawica,

rz., lewy dopływ Skawy, płynie w Beskidzie Żywieckim i Beskidzie Makowskim, między pasmami Babiogórskim i Jałowieckim, w woj. małopol.;

dł. 23,8 km, pow. dorzecza 147 km²; powstaje z połączenia Jałowca (l.) z Jaworzyną (pr.), na wys. ok. 620 m, w Zawoi-Widłach; Jałowiec wypływa kilkoma strumieniami na północnych stokach Małej Babiej Góry (Cyl); jego dopływem jest Potok Markowy, mający źródła powyżej Markowych Szczawin, na wys. ok. 1100 m; Jaworzyna zbiera wody pod Sokolicą z gł. grzbietu Babiej Góry i spod przełęczy Krowiarki; potoki te mają duży spadek (200–300‰), na skalistym podłożu tworzą kaskady, z różnych stron zbierają drobne strumyki, płyną przeważnie głęboko wciętymi dolinkami o stromych zboczach; stany wód tych cieków wzrastają w okresie roztopów, przeważnie w marcu, kwietniu oraz po ulewnych deszczach w czerwcu, lipcu, sierpniu i październiku; w zimie woda płynie pod grubą pokrywą lodu (do 25 cm); sieć potoków tworzących S. układa się wachlarzowato między Mędralową a Główniakiem, w piętrach regla górnego i dolnego; poniżej Zawoi-Wideł do S. wpadają na l. brzegu: Wełczówka (albo Wilcznawka), w Zawoi Dolnej — rz. Kalinka; na pr. brzegu: Jastrzębie, Skawica Górna i Skawica Sołtysia; dno doliny S. jest niewyrównane, skaliste; ujście S. na wys. ok. 370 m; średni roczny przepływ w pobliżu ujścia 3,47 m³/s (Skawica). Dolina S. jest stosunkowo gęsto zabudowana; wszystkie wsie nad S. i przysiółki ponad jej doliną są letniskami; do najważniejszych należą: Zawoja, Skawica, przy ujściu — Białka.