Seti,
imię władców staroż. Egiptu z czasów XIX dyn.:
Seti
Encyklopedia PWN
Seti I, syn Ramzesa I i ojciec Ramzesa II, panował ok. 1290–1279 p.n.e.; jego czasy oficjalnie utożsamiano z tzw. Odrodzeniem po zakończeniu pierwszej fazy wychodzenia z kryzysu amarny; wyprawy wojsk. do Palestyny, Libii i Nubii utwierdziły panowanie Egiptu od IV Katarakty (dzisiejszy Sudan) po rz. Orontes (ob. Asi w Syrii); podczas jego panowania wzniesiono liczne budowle w całym kraju (m.in. w Pi-Ramzes, Abydos); grób władcy w Dolinie Królów był największym (ponad 100 m dł.) i najbardziej rozbudowanym grobowcem król. Nowego Państwa, a w chwili odkrycia 1817 także najwspanialej zachowanym; Seti II panował krótko na przeł. XIII i XII w. p.n.e.; wojna domowa z uzurpatorem w Górnym Egipcie, przedwczesna śmierć S. i jego synów doprowadziły po kilkuletnim panowaniu małżonki, królowej Tauseret, do zmiany dynastii.
