Sekulić Isidora
 
Encyklopedia PWN
Sekulić Isidora, ur. 18 II 1877, Mošorin (Baczka), zm. 5 IV 1958, Belgrad,
pisarka serbska;
najwyższy autorytet krytycznolit. okresu międzywojennego w Serbii; bogata eseistyka poświęcona wielkim twórcom literatury świat., a także zagadnieniom kultury eur. i rodzimej (m.in. tomy Analitički trenuci i teme, t. 1–3 1941, Govor i jezik 1956); ponadto opowiadania, w których ukazała upadek serb. mieszczaństwa w Wojwodinie (m.in. tomy Saputnici 1913, Kronika małomiasteczkowego cmentarza 1940, wyd. pol. 1983), i powieści.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia