Sejon
 
Encyklopedia PWN
Sejon
[tamilskie ceyon ‘czerwony’],
w mitologii tamilskiej jedno z imion boga Muruhana;
występuje gł. w tekstach okresu sangam; pierwotnie odnosiło się do jednego z plemiennych bogów ludów drawidyjskich, prawdopodobnie „protomyśliwego”; w tradycji tamilskiej S. jest opiekunem regionu górskiego; jako ten, w którym skupia się moc anangu, ucieleśnia jej ambiwalentne właściwości — kreatywność i desktukcyjność; wskazuje na to również przypisana mu czerwień — barwa symbolizująca słońce, ogień, krew (życiodajną i ofiarną); S. uosabia wieczną młodość, piękno i odradzające się życie, miłość i prokreację; jednocześnie jest wojownikiem i patronem zwycięskiej wojny; ityfalliczna włócznia, gł. atrybut S., łączy symbolikę śmierci i życia; w walce z siłami chaosu (Sur) S. reprezentuje ład, harmonię, cywilizację; jest utożsamiany z roślinami (drzewa wengaj, kadambu) i zwierzętami (słoń, paw, kogut, wąż); świątynie S. często znajdowały się na szczytach gór; w jego kulcie były obecne krwawe ofiary połączone z ekstatycznymi tańcami; S. przypisywano zdolność wstępowania w ciała ludzi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia