Scitovsky Tibor de, ur. 3 XI 1910, Budapeszt, zm. 1 VI 2002, Stanford (stan Kalifornia),
ekonomista węgierski;
Scitovsky Tibor
Encyklopedia PWN
od 1939 w USA; 1946–58, 1970–76 i od 1978 profesor Uniwersytetu Stanforda w San Francisco, 1958–68 — Uniwersytetu Kalifornijskiego, 1968–70 — Uniwersytetu Yale w New Haven, 1976–78 — London School of Economics; 1966–68 pracownik OECD. Jego koncepcje wniosły fundamentalny wkład do rozwoju ekonomii dobrobytu, teorii handlu międzynarodowego, teorii rozwoju ekonomicznego i mikroekonomii. Scitovsky wskazywał na przypadki, w których neoklasyczna analiza równowagi nie wyjaśnia ważnych aspektów rzeczywistości gospodarczej i w konsekwencji prowadzi do wypaczeń w zakresie efektywności, stabilności i dobrobytu; podkreślał dynamikę i wzajemną zależność między użytecznościami konsumentów i decyzjami inwestycyjnymi przedsiębiorców, widząc w ich niedopasowaniu główne źródła odchyleń od optimum społecznego, wyznaczanego dla warunków konkurencji doskonałej; uzupełnił kryterium kompensacji Kaldora–Hicksa zasadą podwójnego testu. Próbował do teorii konsumpcji wprowadzić psychologiczną klasyfikację satysfakcji i zbadać jej wpływ na stopień racjonalności decyzji w amerykańskim społeczeństwie (The Joyless Economy 1976, Human Desire and Economic Satisfaction 1986); inne główne prace: Welfare and Competition: The Economics of a Fully Employed Society (1952), Two concepts of external economies („Journal of Political Economy” 1954), Papers on Welfare and Growth (1964), Economic Theory and Reality (1995).