Schouwen-Duiveland
 
Encyklopedia PWN
Schouwen-Duiveland
[schạuən dọ̈iwəlant],
dawna wyspa w zachodniej Holandii, w prow. Zelandia;
pow. 219 km2, 34 tys. mieszk. (2009); większość powierzchni S.-D. leży poniżej poziomu morza (chroniona przed zalewami wałami i pasami wydm nadmor.); uprawa zbóż, roślin pastewnych, lnu, warzyw oraz hodowla bydła; w ramach Delta-Plan połączona tamami z wyspami: Noord-Beveland (również mostem Zelandzkim o dł. 5 km) i Goeree-Overflakkee; turystyka; gł. miejscowość — Zierikzee.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia